– Aha.

– Kazirodztwo? – Rainie spojrzała na Quincy’ego z niedowierzaniem. – Jezu, agespie, jak
okno. Leżał na plecach. Rainie wsparła głowę na jego ramieniu i obejmowała
Wirginia
– Przywiąż mi kamienie do nóg i utop w rzece.
był w pełni, więc widoczność była wspaniała jak na nocną randkę. Mimo
I chociaż się staram, nie mogę się skontaktować z moją byłą żoną. Jestem
że to reakcja dysocjacyjna, a mimo to ciarki przebiegły jej po plecach. Już
- Chcę mieć zdjęcia - rzucił natychmiast Quincy. - Najlepsze, jakie de
jest miłym przeżyciem, a co dopiero, gdy chodzi o dzieci. Sądząc jednak po jej skupionej
- Rozumiem. Gra w karty, popijanie coli. O której państwo zaczęli?
z nikim nie chodziła za rękę. Potem on otworzył jej drzwi, ale zanim zdążył
zdjęcia przesłanego Internetem.
autentyczne pożądanie. Nie sądziła, że jeszcze było ją na to stać.
– Wiemy, dlaczego wybrał trzydziestkę ósemkę i dwudziestkę dwójkę? – zapytał Quincy,

- Właśnie, tylko że rysopisy powstały w odstępie dwudziestu miesięcy,
jest mordercą? Co powiemy Becky? Boże, Shep, nie widziałeś, co nam napisali na garażu?
Może spotkał się z tą osobą?
- Wyjaśnił panom, że martwił się o nią.
szyby wozu, aż w końcu szkło zalśniło w blasku latarki.
prawda?
O’GRADY: Tak, plecak.
było słychać, chociaż błyskawice pojawiały się coraz to dalej.
– W Portland?
dokumentów piętrzących się na porysowanym dębowym biurku.
klucz można z łatwością ukraść i podrobić.
ten cholerny włącznik. Światło, światło. Musiała to zobaczyć. Musiała wiedzieć.
Rainie udała, że ziewa, podczas gdy Mary wskazała na nią palcem i wrzasnęła:
SBB, mijając po drodze znajomego agenta. Quincy skinął na powitanie.
Quincy patrzył na nią w milczeniu.